Eind mei was Craig de trotse vader geworden van een gezonde zoon. Dat was zijn tweede nakomeling: een pracht van een dochter, ruim 3 jaar ouder, had hij al. Craig woonde met vrouw Rianna en nu dus twee kinderen in een relatief klein appartement in het centrum van Utrecht, en had dus geen ruimte voor een derde kind. Rianna had jarenlang de pil geslikt en wilde na twee zware zwangerschappen niet opnieuw dagelijks haar lichaam vervuilen met een hormonenbom. Craig had een gruwelijke hekel aan sex met een condoom, andere anticonceptiemiddelen hadden ze gezamelijk overwogen en uitgesloten, en toen bij de eerste keer sex ze een poging waagden met de welbeproefde methode ‘voor het zingen de kerk uit’ bevuilde Craig niet enkel het onderlaken en de dekbedovertrek, maar tevens de vloerbedekking, twee stroken design behang (blauw met witte paisley motieven) en de kater Rikkie, die toevallig net langsliep. Zij besloten dan toch maar gebruik te gaan maken van condooms. Craig verdiepte zich in de verschillende modellen, smaken, maten en kleuren en haalde uiteindelijk een familiepak huismerk van de Etos.
Direct na de eerste keer copuleren met een knellend stuk rubber om zijn toli besloot Craig dit niet de rest van zijn sexleven vol te willen houden. Hij vertrouwde zijn anticonceptieperikelen toe aan zijn goede vriend Wubbe die zich, na met wisselend succes een drietal kinderen te hebben verwekt, had laten steriliseren. Wubbe raadde hem aan hetzelfde te laten doen, ondankszijn ervaring van twee dagen zeer pijnlijke testikels na de operatie.
Craig was niet iemand die over één nacht ijs ging. Hij verdiepte zich grondig in de materie. Hij zocht op internet alle informatie op over vasectomie die hij kon vinden. Hij vroeg alle mannen die hij kende en waarvan hij het enigzins mogelijk achtte dat zij eenzelfde operatie hadden ondergaan naar hun eventuele ervaring met de ingreep. Craig leerde dat alle artsen beweren dat het een simpele ingreep betreft die poliklinisch wordt uitgevoerd en nauwelijks tot overlast bij de patiënt lijdt. Maar de praktijk bleek weerbarstiger. De ervaring van Wubbe bleek geen uitzondering. Nagenoeg alle bekenden die bekenden dat zij zich hadden laten steriliseren bekenden tevens dat zij helse pijnen hadden geleden. Alsof ze elk uur opnieuw in hun zaakje werden getrapt door een lelijke heks met een puntlaars (en een pukkel op haar kin, hoewel dat minder terzake doet). Deze kennis stemde Craig niet vrolijker, maar desondanks bleef hij vastbesloten.
Craig liet zich doorverwijzen door de stagiair van zijn huisarts, een bleke twintiger met geelblond vlashaar en een studentikoos brilletje dat in 1923 voor het laatst in de mode was geweest. De puber vermeldde op het doorverwijsbriefje als reden voor de operatie: 'Een volmaakt gezin'. De idioot had natuurlijk 'compleet' of iets dergelijks bedoeld, maar blijkbaar wordt studenten geneeskunde tegenwoordig geen schriftelijke vaardigheden meer bijgebracht. Craig zou worden geholpen in het ziekenhuis dat het dichtst bij zijn appartement lag. Hij kon er aldus met de fiets naartoe. De vraag was echter of hij na afloop ook nog terug zou kunnen fietsen.
Als Craig dan ter voorkoming van een grotere kinderschare en - dat vooral - ter handhaving van zijn en Rianna's sexuele genoegens zijn zaadleiders ging laten doorknippen, dan wilde hij wel van tevoren weten welke uroloog zijn scrotum in de handen zou gaan nemen. Craig vond op internet dat zijn ziekenhuis 5 urologen in dienst had, waarvan één een nogal lekker wijf. Het klamme zweet brak Craig uit. Stel je voor dat de dame in kwestie hem zou moeten helpen. Hij wilde niet denken aan de mogelijke 'complicaties' die dat op zou leveren en zette de gedachte snel uit zijn hoofd.
Craig belde met de afdeling urologie van het ziekenhuis en maakte een afspraak voor begin juli. Hij vroeg aan de vriendelijke assistente aan de lijn of zij al kon aangeven wie van de urologen van het ziekenhuis hem die dag zou opereren. Dat kon de assistente niet maar tot Craig's vreugde kon zij hem wel zeggen dat het ofwel dokter Cnouier ofwel dokter Knipp zou worden, beiden niet de veel te aantrekkelijke vrouwelijke arts. Gerustgesteld verbrak Craig de verbinding.
Een week vòòr de operatie las Craig op zijn gemak de folder die hij had meegekregen van van de stagiair van zijn huisarts. Tot zijn verwondering leerde hij na bestudering van de folder dat hijzelf vòòr de ingreep zijn balzak kaal moest scheren. Ook moest hij een strakke onderbroek meebrengen om zijn zaakje stevig bij elkaar te kunnen houden na de operatie. Craig huiverde bij de gedachte aan het kaalscheren van zijn ballen. Stel je voor dat hij uitschoot. Even overwoog hij Rianna te vragen zijn scrotum met een scheermes onder handen te nemen. Wie weet zou dat nog kunnen uitlopen op een spannend voorspel en daarna op... maar nee. Bij nader inzien wilde hij dit precaire klusje liever zelf klaren. Het was immers al erg genoeg dat er volgende week een wildvreemde man het mes in zijn zak zou gaan zetten.
De dag van de operatie brak aan en 's ochtends vroeg zette Craig zichzelf voor een spiegel met een teiltje lauwwarm water en zijn Gilette Fusion scheermes. Het kostte hem een half uur, één keer ging het een klein beetje mis, maar uiteindelijk hingen beide testikels nog netjes in hun netje. Hun gladgeschoren netjes, dat wel. Craig keek tevreden in de spiegel. Met zijn kale balzak kon hij zo direct na de operatie, later vanmiddag nog wel even door op sollicitatiegesprek voor een rol als porno acteur. Hij trok zijn strakke Calvin Klein slip aan en maakte zich gereed voor vertrek naar de polikliniek van het ziekenhuis.
Bij de polikliniek urologie aangekomen meldde Craig zich aan de balie. De assistente achter de balie (hij vermoedde dat zij dezelfde was waarmee hij de afspraak gemaakt had) bleek adembenemend mooi te zijn. Ze had donkerblond lang steil haar, lange donkere wimpers, grote bruine ogen en een sensuele ronde mond met volle lippen (was het botox of naturel, die vraag schoot door zijn hoofd). De bovenste twee knoopjes van haar witte ziekenhuis uniform stonden open en toonden vrijuit de verleidelijke welvingen van haar ronde borsten. Craig fantaseerde de voor hem niet zichtbare delen er in gedachten bij en hij voelde dat een andere welving in zijn Calvin Klein zich hierop meldde. Snel wendde hij zijn blik op één van de overige patiënten bij de balie: een man met een beige broek, een bruine spencer (uit hetzelfde modejaar als de bril van de stagiar van zijn huisarts) en een verlopen kop van jewelste. Pfoeh, dat luchtte op. Hij voelde zijn eigen welving wegtrekken. Nu was hij echter aan de beurt en de assistente vroeg Craig naar zijn naam. Enigzins blozend en trachtend niet in haar decolleté te kijken gaf hij haar zijn naam. Ze zei hem even te wachten in de wachtruimte. Hij zou gehaald worden wanneer hij aan de beurt was.
Na zo'n tien minuten wachten werd Craig naar de operatie ruimte gebracht door de prachtige assistente waarvan hij, toen ze naar hem toeliep, kon zien dat ze ook nog eens twee meter lange benen had. Hij moest nu toch echt aan andere zaken denken, anders zou hij met een kloppende erectie geopereerd moeten worden. Tot overmaat van ramp bleek dokter Cnouier, die hem had zullen opereren, wegens familie omstandigheden naar zijn familie in Frankrijk te zijn geroepen en te zijn vervangen door dokter Latio, het nogal lekkere wijf dat Craig op internet al gezien had. Craig voelde het bloed naar zijn gezicht stromen en wist dat hij bloosde als een verliefde tiener. Een geluk bij een ongeluk was dat al het bloed dat nu naar zijn hoofd stroomde, tenminste niet naar die andere plek toe kon.
Nadat dokter Latio zich had voorgesteld, vroeg ze Craig zijn onderlijf te ontbloten en plaats te nemen op de operatietafel. Craig hoorde amper wat ze hem vroeg. Hij moest zichzelf uit alle macht dwingen niet naar de twee enorme borsten te staren die opbollend onder de dunne stof van haar doktersjas weinig aan de verbeelding overlieten. Hij kleedde zich uit en ging op zijn rug op de tafel liggen. Voorzichtig keek hij naar zijn kale scrotum en zijn apparaat daarboven. Tot zijn schrik zag hij wat hij reeds vermoedde: een beginnende stijve sjarel. Craig probeerde te denken aan koelkasten, wasmachines, strijkbouten, willekeurig ander witgoed. Maar toen de dokter haar wit gehandschoende handen om zijn balzak heenlegde (vermoedelijk om te controleren of Craig zich wel goed had geschoren) besloot Craig's ontwakende penis om zich niets meer aan te trekken van enig witgoed in Craig's gedachten. Trots richtte hij zich op om te kunnen aanschouwen wat Craig's ogen al een tijdje probeerden te vermijden: het verleidelijke gelaat van dokter Latio en alles wat daaran vastzat. De dokter lachte geamuseerd om de erectie van Craig, alsof ze dit vaker meemaakte. En Craig kon zich niet voorstellen dat ze dit nièt vaker meemaakte. Gek genoeg belette Craig's schaamte hem niet te fantaseren over dokter Latio. Dokter Latio en hij. Dokter Latio en hij èn de assistente die allang weer was vertrokken naar haar balie.
Blijkbaar was een stijve pik geen belemmering voor een vasectomie, want - in Craig's ogen enorm erotisch - lachend verdoofde dokter Lazio beide zijden van Craig's balzak. Ondanks - in Craig's gedachten gestimuleerd door - de fier omhoogstaande paal verrichtte zij vervolgens geroutineerd de operatie: na beide zaadleiders vrij te hebben gemaakt, verwijderde zij van beide een stukje en bond de uiteinden af. Terwijl Craig fantaseerde over de dokter zonder doktersuniform en de assistente zonder kleren hechtte de dokter de twee wondjes. Toen, voor het eerst, keek zij Craig recht in zijn gezicht. Een grijns lag nog altijd rond haar mond. Op dat moment voelde Craig dat zijn fantasie volkomen bezit had genomen van zijn schaamstreek en een bruisend gevoel welde op vanuit zijn buik in de richting van zijn nog altijd omhoog gerichte scheve toren van Pisa.
Tijdens zijn hoogtepunt realiseerde Craig zich dat het waar was wat hij op Wikipedia had gelezen: voor sommige mannen zijn de eerste orgasmes na de operatie de beste ooit.
